1. De Sosyalist Eşitlik Grubu (Socialist Equality Group, SEG, van Turkije) veroordeelt ondubbelzinnig de aanvallen op Syrische vluchtelingen die zondag in Kayseri begonnen en zich naar andere steden verspreidden, waarbij mensen, huizen, winkels en voertuigen het doelwit waren. Wij roepen arbeiders op om hun migrantenklassebroeders en -zusters te verdedigen tegen dergelijke pogroms.
Vluchtelingen op de Middellandse Zee (Foto door Brainbitch / CC BY 2.0)
2. De dood door messteken van een 17-jarige Syrische kindarbeider in Antalya op dinsdag door drie aanvallers, onthulde de omvang van het gevaar. Het werd gevolgd door het bestormen en in brand steken van huizen van Syrische arbeiders en steekpartijen door fascistische bendes. Het kan alleen worden beëindigd door arbeiders te mobiliseren als een verenigde sociale kracht op basis van een internationaal revolutionair programma.
3. Van de 474 mensen die werden vastgehouden vanwege het anti-immigrantengeweld, hadden er naar verluidt 285 een strafblad voor misdaden zoals “mensensmokkel, verwonding, drugs, plundering, diefstal, schade aan eigendommen, seksuele intimidatie, fraude, vervalsing van geld, bedreigingen, beledigingen, vrijheidsberoving.” De gecoördineerde opruiingscampagne tegen vluchtelingen op het socialemediaplatform X/Twitter suggereert dat de incidenten georganiseerd waren.
4. In schril contrast met de repressie door de politiestaat van vreedzame demonstraties op 1 mei of tegen de medeplichtigheid van de Turkse regering aan de genocide in Gaza, zijn er berichten dat op veel plaatsen, net als bij eerdere incidenten, de politie erbij stond en de agressieve menigte in de gaten hield.
5. Hoe dan ook, deze massale aanval op vluchtelingen, waarvoor al veel kleinere repetities zijn geweest, is een product van de rechtse anti-vluchtelingencampagnes van de heersende klasse die haar media al jarenlang voeren.
6. Door het leugenachtige programma van extreemrechts te omarmen om de arbeidersklasse te verdelen en te verwarren, hebben de gevestigde partijen, zowel in de regering als in de oppositie, Syriërs en andere migranten tot zondebokken gemaakt voor de stijgende kosten van levensonderhoud, de verslechtering van de levensomstandigheden en andere sociale problemen die door de kapitalistische crisis zijn veroorzaakt.
7. Met deze campagne, waaraan het vakbondsapparaat medeplichtig is, wil de heersende klasse de arbeiders verdelen op basis van nationaliteit en de ontwikkeling van een verenigde strijd van de arbeidersklasse verhinderen, terwijl ze op meedogenloze wijze goedkope en precaire migrantenarbeiders uitbuit.
8. In Turkije, waar de heersende klasse de Armeense en Griekse bevolking in de vorige eeuw aan etnische zuiveringen onderwierp, is er een lange geschiedenis van provocaties en bloedbaden tegen Koerden en Alevieten. Deze zijn uiteindelijk gericht op het verdelen en intimideren van de arbeidersklasse op etnische en religieuze gronden en het verpletteren van linkse oppositie.
9. Tegenwoordig zijn vluchtelingen en migranten niet alleen in Turkije, maar overal ter wereld, waaronder Europa en de VS, het voornaamste doelwit geworden van de heersende klasse in haar pogingen om de fascistische krachten en het politieapparaat te versterken tegen de groeiende maatschappelijke oppositie tegen het kapitalisme binnen de arbeidersklasse.
10. De laatste wreedheden tegen vluchtelingen komen nu de regering van president Recep Tayyip Erdoğan, met de stilzwijgende steun van de oppositiepartij Republikeinse Volkspartij (CHP), haar bezuinigingsprogramma tegen de arbeidersklasse verdiept ten behoeve van het financiële kapitaal. De levensstandaard van de arbeiders lijdt onder een ongekende daling. De regering weigerde in juli het minimumloon te verhogen, aangezien de officiële jaarlijkse inflatie boven de 70 procent uitkwam en de echte inflatie nog steeds boven de 110 procent ligt. Regerende kringen vrezen een explosie in de klassenstrijd.
11. Turkije herbergt ongeveer 4,5 miljoen vluchtelingen en migranten, waaronder meer dan 3 miljoen Syriërs, volgens officiële cijfers. Dit is het resultaat van meer dan 30 jaar roofzuchtige imperialistische interventies en oorlogen voor regimewisseling in het Midden-Oosten en Centraal-Azië. De Turkse heersende klasse en het politieke establishment die nu vluchtelingen tot zondebok maken, zijn medeplichtig geweest aan de imperialistische agressie van de VS en de NAVO van Irak tot Afghanistan en Syrië en verder.
12. In Syrië, waar de imperialistische machten en hun bondgenoten, waaronder Turkije, een oorlog voor regimeverandering hebben aangewakkerd die sinds 2011 honderdduizenden mensen heeft gedood en miljoenen tot vluchtelingen heeft gemaakt, duurt het conflict voort. De wederopbouw van de sociale infrastructuur wordt opzettelijk verhinderd door door de VS geleide sancties en oliechantage.
13. Het is onbeschrijfelijk hypocriet van Erdoğan, die een grote rol heeft gespeeld in de vernietiging van Syrië door islamitische handlangers, om zich voor te doen als een vriend van Syrische vluchtelingen. In werkelijkheid steunt zijn regering niet alleen enthousiast een reactionaire oorlog die Syriërs heeft gedwongen hun huizen te ontvluchten, maar heeft ze ook de meest basale rechten ontzegd aan miljoenen mensen die hun toevlucht zoeken in Turkije, en weigert zelfs hun status als vluchtelingen onder internationaal recht te erkennen.
14. Door hen als pion te gebruiken in zijn onderhandelingen met de Europese Unie, sloot Erdoğan een vuile deal met de EU en de pseudo-linkse Syriza-regering, die toen aan de macht was in Griekenland, om vluchtelingen in Turkije te houden.
15. Dit is een onweerlegbare aanklacht tegen Syriza, dat tijdens haar machtsovername in Griekenland detentiekampen voor vluchtelingen opzette, en tegen haar pseudo-linkse bondgenoten internationaal.
16. De zusterpartijen van Syriza in Turkije – de Koerdische nationalistische People’s Equality and Democracy Party (DEM-partij, voorheen HDP) en de Left Party (voorheen ÖDP), evenals de Stalinistische Arbeiderspartij van Turkije (TİP), de Communistische Partij van Turkije (TKP), de Arbeiderspartij (EMEP) en verschillende Pabloïtische tendensen – zijn medeplichtig geweest aan deze reactionaire campagne. Ze bleven stil en steunden de CHP als het “kleinere kwaad” tegen Erdoğan, aangezien de CHP al jaren aandringt op het targeten en gedwongen terugsturen van vluchtelingen.
17. Ankara heeft gereageerd op de Koerdische nationalistische beweging in Syrië, die de belangrijkste proxy-macht van Washington is geworden en het noordoosten van Syrië controleert als gevolg van de oorlog voor regimewisseling, door veel plaatsen in het noorden van Syrië te bezetten. Erdoğan heeft openlijk zijn intentie uitgesproken om Syriërs uit Turkije naar het noorden van Syrië te verplaatsen als onderdeel van een plan gericht op bevolkingsvervanging in de regio. Hij streeft ernaar de mogelijkheid van een onafhankelijke Koerdische staat aan de zuidelijke grens van Turkije volledig te blokkeren.
18. De Sosyalist Eşitlik Grubu verzet zich onverzoenlijk tegen dergelijke plannen, die zouden leiden tot de gedwongen verplaatsing van miljoenen mensen en bloedige conflicten in Noord-Syrië. Wij verdedigen het recht van iedereen om te leven en te werken in het land van zijn of haar keuze met volledige burgerrechten.
19. De SEG eist een onmiddellijk einde aan de illegale Amerikaanse en Turkse bezettingen van Syrië en Irak, die de weg hebben vrijgemaakt voor nieuwe conflicten, en de sluiting van de VS-NAVO-bases in Turkije. Deze bases, die vandaag de dag de genocide van Israël in Gaza ondersteunen, hebben altijd gefunctioneerd als instrumenten van imperialistische agressie in de regio.
20. De oorlog tussen de VS en de NAVO tegen Rusland in Oekraïne, de Israëlische genocide op Palestijnen in Gaza en de voorbereidingen voor een oorlog tegen Iran en China zijn verschillende fronten van een zich ontvouwende wereldoorlog. De verdediging van de democratische rechten van vluchtelingen en migrantenarbeiders, de slachtoffers van imperialistische oorlogen, kan niet los worden gezien van de strijd tegen oorlog en het kapitalistische systeem dat oorlog produceert. Het is een strijd om arbeiders in onderdrukte regio’s zoals het Midden-Oosten en in de imperialistische centra te verenigen in een internationale socialistische beweging tegen oorlog.
21. De ontwikkeling van zo’n strijd voor een Socialistische Federatie van het Midden-Oosten vereist de opbouw van een nieuw revolutionair leiderschap in alle landen van de regio, van Turkije tot Syrië, van Iran tot Palestina. Dit leiderschap is het Internationaal Comité van de Vierde Internationale (ICFI).
22. De opbouw van de ICFI in het Midden-Oosten vereist de assimilatie van de strategische ervaringen van de 20e en 21e eeuw en de lessen van het verraad van het stalinisme, het pabloïsme en het pro-imperialistische pseudo-linkse gedachtegoed.
23. De SEG, de Turkse afdeling van de ICFI, is bereid alle mogelijke politieke steun te verlenen aan de oprichting van nieuwe ICFI-afdelingen in de regio, ter voorbereiding op de oprichting van de partij in Turkije.
Meld u aan voor de WSWS-e-mailnieuwsbrief
